خانواده آبادی مهمان اولین نمایشگاه ایران ویژند

خانواده آبادی مهمان اولین نمایشگاه ایران ویژند

مهدی صفی آبادی مدیر عامل مؤسسه نغمه نمایش گستر باران، صاحب تنها غرفه ماپت عروسکی، از شخصیت های عروسکی جدیدی که به نمایش گذاشته بودند،خانواده آبادی، گفت:بحثی که در مقابل کودکان داریم، بحث قهرمان سازی برای کودکان است.

متأسفانه بچه های امروزه، قهرمان ندارند و حتی پدرومادر ها هم قهرمان بچه هایشان نیستند و به خاطر نبود این قهرمان، بچه ها هم در سیستم باور پذیری زندگی دچار مشکل می‌شوند و هم در بحث نبود خلاقیت و ارتباط جمعی و اجتماعی به مشکل بر می‌خورند.

در این مسئله خانواده آبادی به این فکر کردیم که به چند کاراکتر نیاز داریم. ابتدا به سراغ شخصیت های لِفته و لطیفه رفتیم. بعد از ساخته شدن اینها، به این فکر کردیم این دو نفر نمی‌توانند به تنهایی دنیایی خلق کنند پس به یک خانواده نیاز داریم.

خانواده ای را طراحی کردیم به نام خانواده آبادی،خانواده آبادی پدر بزرگ، مادر بزرگ، پدر و مادر و چهار شخصیت فانتزی به نام نخلک که دانای کل است، پیشول و دو بلبل به نام یاردونه خان و دردونه جان.

این دو بلبل کنار همین نخل زندگی می‌کنند و کلا این پکیج برای این هست که برای کودکان داستان سرایی کنند. اسمش هم سفرنامه خانواده آبادی است؛ که از نقطه ای اتفاق می افتد و وقتی شروع به حرکت می‌کنند هم بحث صنایع دستی، استان شناسی، میراث فرهنگی و هم  بحث تعاملات اجتماعی را مطرح می‌کنند و اینها به جایی می‌رسند که بچه ها را به سمت پداگوژی آموزشی می‌برند.

در این اتفاق، چندتا از عروسک های دیگر هم تولید کردیم به اسم عروسک های خلاق از پسماند های خشک خانگی و ماسک های خلاق و محصولات تعاملی که تمام این پکیج توسط شخصیت های خانواده آبادی اتفاق می افتد یعنی چیز هایی را درست کردیم که بچه ها یاد بگیرند چطوری از خلاقیت خود استفاده کنند. حتی از شخصیت ها مُهر درست کردیم، مهری که چهره حالت های مختلف شاد، غمگین و متعجب آنها را ببینیم.

آن وقت می‌توانیم با استفاده از اینها متوجه شویم که آیا بچه در این جمله، غم یا شادی را درک می‌کند یا نه؛ بعد از آن که فهمید از او می‌خواهیم که آن را رنگ کند تا ببینیم متوجه رنگ غم یا شادی می‌شود. با شناخت والدین یا مربیان از کورک با استفاده از این وسایل تعاملی، می‌فهمند که چگونه با کودک تعامل کنند.

این محصولات تعاملی برای این درست شدند که ما شناخت بیشتری از بچه ها پیدا کنیم.

حالا درکنار اینها چیزی داریم به اسم دکه سیار نمایشی. این دکه، برای این درست شده که چون ما در کودکی‌مان اشتیاق داشتیم که سوار چرخ و فلک محله خود شویم؛ متأسفانه اینها دیگر برای بچه ها وجود ندارند با بخاطر هزینه ها و هم اینکه بعد مسافت زیاد شده است، خیلی بچه ها ازین امکانات فرهنگی هنری محروم اند.

ما به خاطر اینکه در بحث مسئولیت اجتماعی خود این کار را انجام دهیم، آمدیم دکه سیار نمایش را درست کردیم و سعی میکنیم در محله های مختلف حاشیه ای، دور افتاد و کم برخوردار حضور پیدا کنیم و هم با محصولات خودمان هم به آنها آموزش دهیم و هم اجرا گری داشته باشیم.

شخصیت های ماه بانو و عمو خورشید برای این درست شدند که بروند در محله های مختلف، به جز اینکه با بچه ها ارتباط برقرار کنند و بازی کنند،به آنها یاد بدهند که چگونه با زندگی رفتار کنند.

در ادامه، مهدی صفی آبادی به تلاش‌هایشان من باب خلق این شخصیت های این عروسک ها کرد و بیان کرد:گروهی که الان ما را به اینجا رسانده، هفده نفر هستند که حداقل چهار نفر ازین اعضا دکترای رشته تخصصی گرافیک و روانشناسی داشتند و ما در بحث برندینگ خودمان سعی کردیم از شاخص های تخصصی استفاده کنیم.

در نهایت محصولی را تولید کردیم که از مهندسی معکوس در آن استفاده شده بود؛ یعنی بازار را شناختیم ، محصولات مشابه خودمان را شناسایی کردیم و سعی کردیم نقاط ضعف و قوت آنها را به کار ببریم تا در محصولات جدیدی که می‌خواهیم منتشر کنیم که مخاطبان اصلی‌شان خانواده ها و بچه ها هستند‌،‌هم محصولات با کیفت، هم ماندگار و هم ملموس باشند.

این نکته بسیار مهم است که اگر محصول ماندگار و قابل لمس نباشد خیلی زود آن را پس می‌زند و به سراغ چیز دیگری می‌رود.چون بچه ها به شدت تنوع طلب اند و هیجاناتشان لحظه ای است پس باید آنها را جوری کنترل کنیم که این هیجان تبدیل به یک وفاداری شود؛ وفاداری به محصول ما تا ما بتوانیم آن اتفاقات پداگوژی و آموزشی را از طریق محصولات منتقل کنیم.

وی خواستار حمایت بیشتری دولت شد و گفت: من در سال ۱۳۹۶ مجموعه نمایشنامه نوشتم به اسم لفته دونه و داستان های عجیب و در حال حاضر هم داریم سریالی می‌سازیم به نام آبادی شو که یکسری عروسک با کیفیت و ماپت تلویزیونی ساختیم اما متأسفانه به خاطر نبود حانی و سرمایه گذار همه اینها در یک جعبه مانده اند.

این مؤسسه زیر نظر وزارت ارشاد فعالیت دارد و تا جایی به ما کمکی کردند تا چیزی هم که می‌بینید تولید شده است. حدود پانصد میلیون تومان خرج این مجموعه (خانواده آبادی)شده و بخش زیادی از آن را خودم دادم و با اینحال هنوز به درآمد زایی نرسیدیم.این شاخصه بسیار اذیت کننده هست. به هر حال تا جایی ما هم ظرفیت داریم که ممکن است آن موقع برویم به سراغ یک کار دیگر.

من درخواست دارم که بگذارند ما با خانواده ها باشیم و به ما مجوز دهند تا محصولاتمان را راه اندازی کنیم و بتوانیم همه این دانش ها را تبدیل به ویدئو های آموزشی و کتاب کنیم و با آن دکه سیار که موجود و توانایی اجرا دارد، به سمت شهر ها حرکت کنیم و آن کاری که به عنوان پدیده آموزشی وظیفه اصلی ما هست را اجرا کنیم.

به گزارش لباس پارسی