ضربه حجاب استایل ها به حجاب ، بیش‌تر از مخالفان است

ضربه حجاب استایل ها به حجاب

حجاب‌ استایل‌ ها زنان جوان و خوش‌چهره‌ای که مدلند و در فضای مجازی فعالیت دارند نه چهره و نه نوع پوشش‌شان تداعی‌کننده فلسفه حجاب نیست، اما آنچه تبلیغ می‌کنند کالای حجاب است.‌البته نه برای یک حجاب معمولی و رعایت حدود الهی؛ آنها برای کمپانی‌هایی کار می‌کنند که نوع خاصی از حجاب را ترویج می‌کنند.

استایل حرفه‌ای یا به عبارت دقیق‌تر حجاب فشن برای بانوان محجبه! اما این استایل حرفه‌ای شامل چه چیزهایی می‌شود؟ چادرهای پرزرق و برقی که بیشتر از مانتوهای کوتاه جلب توجه می‌کنند. ساق دست‌های کارشده‌، روسری‌های خاص و رنگارنگ و نکات‌ ریزی همچون گیره روسری یا کش چادر! تا این جای کار هم اگرچه با فلسفه حجاب در پوشش و دوری از تبرج همخوانی ندارد اما قابل پذیرش‌تر است.

جالب‌تر از همه زمانی است که حجاب‌ استایل‌ ها حتی برای پوشش زیر چادر هم برنامه دارند. شومیز و دامن و شلوارهای رنگارنگ و زنان جوان مدلی که یک بار با چادرهای کاملاً پوشیده جلوی دوربین می‌روند به یک باره با شومیز و شلوار در برابر دوربین رژه می‌روند!

پوششی که حتی خانم‌های کم‌حجاب هم با آن در جامعه ظاهر نمی‌شوند اما در شبکه‌های اجتماعی که محل حضور همگان است مدل حجاب‌ استایل‌ ها که مدعی کار در حوزه ترویج عفاف و حجاب است با چنین پوششی ظاهر می‌شود تا به هر گونه تردیدی درباره نگاه تجاری به حجاب و زن پایان دهد و زن را ابزاری برای دستیابی به اهداف تجاری و اقتصادی خود نماید.

حجاب مُد نیست که هر روز به شکلی درآید،‌حرف در این نیست که فرد محجبه نباید زیبا بپوشد و در پوشیده‌پوشی خود هنر به خرج ندهد. اتفاقاً باید هنرمندانه بپوشد و با وزانت حجاب خود مبلغ این تکلیف الهی باشد؛البته روش انجام تکلیف باید در راستای همان تکلیف باشد و در نگاهی کلان‌تر با دیگر تکالیف دینی انسان،‌دارای‌ هارمونی بشود و با کامل کردن یکدیگر، شمایی کامل و شاخص برای شخصیت دینی فرد تعریف کنند.

اینکه عرض می‌کنم حجاب،‌مُد نیست که هر روز به رنگی و شکلی دربیاید از این رو است که در بستر فضای مجازی شاهد تبلیغ‌های لاکچری برای آدم‌های محجبه هستیم. اگر سری به پیج‌های اینستاگرام بزنید این واقعیت را ملموس‌تر درخواهید یافت که انگار دارد نوعی رفتارسازی جدید رخ می‌دهد که به نام حجاب دارد «حجاب» را به حاشیه می‌راند. انگار در بستر حجاب دارند به طراحی و ترویج تعریف تازه‌ای از حجاب می‌پردازند که با خود سبک زندگی و رفتاری تازه‌ای به همراه می‌آورد. سبکی که اگر پوشش ۱۰۰ درصدی هم داشته باشد با روح حجاب ناسازگار است که حجاب، پوشیده رفتاری است نه به رخ کشیدن و با تفسیری که برخی از مفسران بر آن تأکید دارند.

حجاب استایل ها به عنوان ابزاری در دست افراد ناآگاه به مقوله فرهنگی در عفاف و حجاب هستند که متاسفانه با دریافت مجوز یا بدون مجوز از مبادی ذیربط بزرگترین تهاجم فرهنگی را بر پیکره فرهنگ پوشش ایجاد کرده اند،در بحث حجاب‌استایل‌ها من به عنوان یک تولیدکننده محصولات حجاب می‌توانم عرض کنم که خداوند در قرآن تعریف حجاب را داشته است و در سوره احزاب می‌توانیم تعریف و حدود حجاب را بررسی کنیم.

در یک کلام حجاب یعنی پوشیدگی‌، حجاب یعنی ایجاد جاذبه نکردن و پوشیدگی کامل به استثنای دست و صورت. وقتی ما این حجاب را هزار مدل تزئین می‌کنیم و نگین و گل می‌زنیم و نامش را حجاب می‌گذاریم این اصلاً حجاب نیست؛حجاب‌استایل‌ها یا به قول خودشان حجاب‌های لاکچری در دو گروه دسته‌بندی می‌شود:یک دسته افرادی که ناآگاهانه و برای گذران امورشان مانتوهای کوتاه و جلوباز تولید می‌کنند و یک گروهی که چادر تولید می‌کنند ولی انگیزه دینی و انقلابی ندارند اما گروه دوم دانسته این کار را می‌کنند و محصولات این‌چنینی تولید می‌کنند.

ضربه‌ای که حجاب استایل‌ ها به حجاب و اعتقادات مردم می‌زنند از کارهایی که امثال مسیح علی‌نژاد انجام می‌دهند بدتر است‌. زیرا مردم افراد معاند با حجاب را می‌شناسند و تکلیف‌شان روشن است اما وقتی یک خانم چادری قداست و حرمت چادر را می‌شکند و از بین می‌برد و تحت عنوان حجاب استایل عادی‌انگاری می‌کند و من به عنوان یک مسلمان اعتقادم بر این است که ما باید فرهنگ‌سازی‌مان به گونه‌ای باشد که وقتی خانمی‌ می‌خواهد حجاب انتخاب کند شبیه طلبه‌ای باشد که وقتی به یک سطحی رسید ملبس به لباس روحانیت می‌شود.

این خانم یا دختر خانم هم وقتی حجاب چادر را به عنوان حجاب برتر انتخاب می‌کند خودش متوجه حرمت و جایگاه این پوشش باشد. اگر کسی قلباً به حجاب اعتقاد داشته باشد حتی اگر این چادرها را مجانی هم در اختیارش قرار دهند استفاده نمی‌کند.

بنابراین به عنوان یک تولیدکننده محصولات حجاب‌، حجاب‌ استایل‌ ها و مدل پوشش‌هایی را که آنها ترویج می‌دهند از مانتوهای کوتاه و جلوباز و بدترین نوع پوشش مخرب‌تر می‌دانم‌. تخریبی که حجاب‌استایل‌ها برای پوشش و حجاب داشته‌اند بسیار بیشتر از کالاهای مبتذل است. من به شخصه به عنوان مسئول انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب اصلاً این نوع حجاب را قبول ندارم.

این قبیل تولیدکنندگان اسم کارشان را هم حجاب لاکچری می‌گذارند و مدعی‌اند با این کار جوانان را جذب می‌کنند. در حالی که ما حجاب لاکچری نداریم و حجاب یعنی پوششی که مصداق تبرج باشد؛اما استفاده از هزار رنگ برای این حجاب آن‌هم با استفاده از مدل‌های آرایش کرده و خاص اثر بسیار مخربی بر مفهوم حجاب در جامعه دارد.

به نظر من تولیدکنندگان مانتوهای کوتاه و جلوباز و لباس‌های مبتذل نسبت به تولیدکنندگان حجاب لاکچری برتری دارند چون آنها ادعایی ندارند اما این افراد به نام حجاب کار می‌کنند و حتی ممکن است تحت عنوان کار فرهنگی و کار حجاب به دنبال دریافت امتیازاتی هم باشند. من به شدت مخالف فعالیت این حجاب‌استایل‌ها هستم و ضربه‌ای که آنها به حجاب می‌زنند بیشتر از کسانی است که به حجاب اعتقادی ندارند و یا به این مسئله آگاهند و یا آگاه نیستند. ناآگاهان را باید آگاه کرد و جلوی افرادی که آگاهانه در این مسیر قدم برمی‌دارند را گرفت.

تولید کردن چادر هم یک کار تجاری است و این یک واقعیت است اما این کار تجاری باید بر اساس معیارها و چارچوب‌هایی تعیین شده باشد چراکه تولیدکننده هم مسئولیت شرعی دارد و به نظر من تولیدکنندگانی که کالاهای مبتذل برای حجاب تولید می‌کنند مسئولند و باید پاسخگو باشند.

در حوزه نذر حجاب هم ما چون احساس کردیم به مسئله حجاب اهمیت داده نمی‌شود و در حالی که برای ده‌ها قلم کالایی که در داخل تولید می‌شود ارز دولتی داده می‌شود اما به کالای حجاب و چادر ارز دولتی داده نمی‌شود، گروهی از تولیدکنندکان حجاب سود بازرگانی دو مدل از محصولات‌مان را حذف کردیم.

دو مدل چادری که به چادرهای معمولی شباهت زیادی دارد و این دو مدل چادر دانشجویی و قواره ندوخته را عرضه مستقیم داشتیم که این کار هنوز هم ادامه دارد. ما چند سال پیش برای تبلیغ این کار به صدا و سیما مراجعه کردیم اما از ما پول زیادی بابت تبلیغ کار خواستند.

متأسفانه وقتی کار خوبی هم انجام می‌شود دستگاه‌های فرهنگی از این کار حمایت نمی‌کنند و ما هیچ حمایت رسانه‌ای‌، مالیاتی و بیمه‌ای نداشته‌ایم. در چنین شرایطی بدیهی است انتظار رونق و ترقی حجاب به ثمر نمی‌رسد. همچنین در حوزه کار فرهنگی برای حجاب هم پای ما می‌لنگد. به طور مثال چادر سر کردن متهمان در دادگاه‌ها یا حضور زنانی با چادر در سر چهارراه‌ها برای تکدی‌گری جلوه بصری و پیام فرهنگی خوبی برای حجاب ندارد.

در حالی که می‌شود این افراد را جمع کرد تا با این رفتارها پیش چشم مردم حجاب را خوار نکنند،نذر حجاب همچنان ادامه دارد و در نمایشگاه قرآن هم فعال خواهیم بود اما بضاعت ما هم کم است و نیاز داریم تا دولت و دستگاه‌های دغدغه‌مند پای کار بیایند.

در ایران به خاطر گرانی چادر و ملزومات حجاب کشف حجاب نرم در حال اتفاق افتادن است. بر اثر بالا رفتن قیمت دلار، قیمت چادر هفت، هشت برابر شد و خیلی از خانواده‌ها بضاعت تهیه چادر را نداشتند و من این را به چشم دیدم و به همین راحتی ما ریزش کردیم و خیلی از خانم‌ها و دختران ما به سمت مانتو رفتند.

در همین راستا هم ما به عنوان یک انجمن مردم‌نهاد طرح نذر حجاب را راه انداختیم. ما انتظار داریم در مجموعه‌ای که با ۲۵۰ تولیدکننده ملزومات حجاب راه انداختیم حمایت شویم اما متأسفانه این‌گونه نبود. اگر مسئولی درک کند که امروز حجاب لباس سرباز فرهنگی ما در این شرایط است و ما بارها شنیده‌ایم که تا زمانی که این حجاب و چادرها هست ما نمی‌توانیم به ایران نفوذ کنیم. حجاب باید به کالای فرهنگی تبدیل شود.

ما با ۶۰، ۷۰ میلیون دلار واردات چادر کل ایران را پوشش می‌دهیم در حالی که چند سال پیش ۳۰۰ میلیون دلار موز وارد شد و ما با این پول می‌توانستیم برای چهار سال چادر مورد نیاز کشور را تأمین کنیم. چادر نماد بانوی ایرانی است و باید به کالای فرهنگی تبدیل شود. اما وقتی من به کمیسیون فرهنگی مجلس می‌روم از من می‌خواهند طرح بنویسم‌. آیا من تولیدکننده می‌توانم طرح بنویسم؟

این کار کمیسیون فرهنگی مجلس یا دیگر دستگاه‌های فرهنگی است نه من تولیدکننده! درمان ماجرای گرانی چادر این است که چادر به کالای فرهنگی تبدیل شود و مالیات‌، بیمه و مسائلی که روی بحث چادر سربار شده برداشته شود و واردات آن با ارز دولتی صورت گیرد.

وقتی برای تولید کالای حجاب مزیت ایجاد شود تولیدکننده مانتوهای کوتاه هم به سمت تولید چادر و مانتوهای پوشیده می‌رود. ما نیاز به یک ستاد عفاف و حجاب داریم که در این ستاد افراد مختلف از وزارت صمت، ریاست جمهوری‌، مجلس و نهادهای مختلف حضور داشته باشند و با احصای چالش‌های این حوزه بتوانیم خروجی مناسب داشته باشیم.

من یک تولیدکننده محصولات حجاب هستم و ما حلقه آخر زنجیره حجاب هستیم و جایی که یک بانوی محجبه می‌خواهد حجاب را انتخاب کند ما وظیفه داریم و این وظیفه را مطالبه می‌کنیم و معتقدیم یک بانوی محجبه و بانویی که حجاب را به عنوان یک قانون و یک عرف رعایت می‌کند با خانمی ‌که این قانون را رعایت نمی‌کند و برای خودش‌، خانواده‌اش و جامعه هزینه ایجاد می‌کند برابر نیست.

اما ما به عنوان تولیدکنندگان و مسئولان حجاب باید در دسترسی بانوان محجبه به فروشگاه‌های در شأن و در منزلت این بانوان تسهیل‌گری کنیم. در حالی که برای اغلب کالاها مرکز خرید مشخص وجود دارد اما در کشور ما مرکزی برای تهیه صفر تا صد ملزومات حجاب وجود ندارد. یا در کشور ما ده‌ها اتحادیه پوشاک وجود دارد اما اتحادیه ملزومات حجاب نداریم و اینها مسائل زیرساختی است و حتی اگر مسئولان فرهنگی ما کارشان را به درستی انجام می‌دادند و به حلقه آخر یعنی تولیدکننده می‌رسید باز هم ما در این حوزه لنگ می‌زدیم.

یا در کشور اسلامی ما برای حجاب مواد اولیه باکیفیت که دارای باکتری نباشد، الکتریسیته تولید نکند، سنگین نباشد و در عین حال زیبایی داشته باشد به دلیل گرانی به کشور وارد نمی‌شود چون یارانه‌ای به آن تعلق نمی‌گیرد.

برای واردات کالاهای استراتژیک ارز تعلق می‌گیرد اما از نظر مسئولان ما کالای حجاب و چادر کالای استراتژیک نیست زیرا به این درک نرسیده‌اند که وقتی ما یک حلقه‌ای را از کودکی تا دانشگاه ساماندهی و فرهنگ‌سازی می‌کنیم و ۲۶ نهاد و سازمان برای ترویج فرهنگ حجاب بودجه می‌گیرند وقتی به اینجا می‌رسد فراموش می‌کنند که باید بودجه باشد، مواد اولیه ارزان و قیمت مناسب باشد.

حجاب استایل‌ها نگاه تجاری به دین دارند، حد و حدود پوشش،محتوای  فرهنگی آن را رعایت نمی‌کنند و به دنبال نگاه خریداران هستند.با تبلیغ چادرهای گل کاری شده و مانتوهای میلیونی جیب خودشان را پر کرده و در این میان انجمن عفاف و حجاب با پیگیرهای مختلف در طی چندین دهه تمامی این موارد را اشاره نموده است ولی نه گوش شنوایی وجود دارد و نه دلسوزی.

مافیای ضد دینی عفاف و حجاب و چادر چون بختکی در سیطره فرهنگی کشور رخنه کرده است و وظیفه کارگروه مد و لباس کشور‌،نهادهای امنیتی و قضایی برای ساماندهی و حذف صفحات مجازی و عدم حضور این افراد در جشنواره ملی را می طلبد تا این کم کاری ها راهی برای مقابله با این تاجران فرهنگی عفاف و حجاب  باشد.

سخن آخر

در شرایط خاص وضعیت اقتصادی جامعه لاکچری‌بازی مذهبی کارکرد عکس خواهد داشت؛‌اینفلوئنسرهای مذهبی و حجاب استایل‌هایی که در صفحات خود، مدل‌های مختلف لباس و روسری را برای مخاطبان به نمایش گذاشته و با ویدیوهایی درباره مدل‌های جذاب بستن شال و روسری و پست‌هایی درباره نحوه ست کردن رنگ‌ها، کیف و کفش و ساعت وغیره به اشتراک می‌گذراند و رعایت کردن اصل حجاب،‌یعنی جلب توجه نکردن که حجاب استایلیستی و خودنمایی بار منفی داشته باشد و در اکثر مدل‌ها و استایل‌های حجاب این حجاب واقعی ایرانی را مشاهده نمی‌کنیم.

در اکثر استایل‌هایی که می‌بینیم مدگرایی و ظاهرگرایی در آن‌ها مشهود بوده و با مدل‌های غیر مرسوم بستن شال و روسری و کمی آرایش برای رنگ و لعاب دادن،‌نمی‌توانیم توجیه کنیم که حجاب را رعایت کرده‌ایم،متاسفانه حجاب استایل‌ ها یا همان طراح‎‎های حجاب یک سمت این ماجرای مد و مدسازی مجازی را در دست گرفته‌اند.

کار این حجاب استایل‌ ها منطبق با صفحات مجازی و خاصیت جذب مشتریشان ارائه جدیدترین مدل‌های مانتو، روسری، ساق دست، چادر رنگی و مشکی و سایر پوشش هاست نکته جالب در تزریق این تنوع و تکثر رعایت حد حجاب سر است و بقیه مؤلفه های تبرج محور به سادگی در سایه رعایت ظاهری این مقوله در نوردیده می شوند.

به گزارش لباس پارسی