جولان حجاب استایل ‌ها درسکوت دستگاه‌های قانونگذار و اجرایی

جولان حجاب استایل ‌ها

پوشش و حجاب یک امر فطری است که  تاریخ آن به آدم و حوا می‌رسد،چنانچه در قرآن کریم آمده است؛آدم و حوا در بهشت پوشش داشتند و لحظه‌ای که با میوه‌ی ممنوعه تماس حاصل کردند،حجاب‌ها و لباس‌هایشان ریخت؛این نشان می‌دهد که از همان اول، بشریت پوشش داشته و تفاوت انسان با حیوان در همین است،در ادیان مختلف برای پوشش، حدودی مشخص کردند که این حدود در ادیان زردتشتی،یهود و مسیحیت  نزدیک به حدود اسلام است.

نگاهی تحلیلی به‌تاریخ فرهنگی زنان جامعه ایران نشان می‌دهد که در طی تاریخ همواره مردم ایران از فرهنگ غنی و استواری در توجه به رعایت پوشش ظاهری و نوع لباس متناسب با فرهنگ خود برخوردار بوده‌اند، به‌نحوی‌که انتخاب نوع پوشاک مناسب و آراسته،‌ منزلت اجتماعی و موازین فرهنگی آنان را نیز نمایان می‌نموده است، از این‌رو موضوع حفظ و رعایت پوشش برای زنان و انتخاب پوشاک مناسب، از جمله مؤلفه‌های فرهنگی‌ای شناخته می‌شود که باید هر ملتی بر تحفظ بر آن به‌نحوی‌که ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی خاص آن جامعه را نشان دهد،کوشا باشد.

اکنون جامعه ایران با معزلی به نام حجاب استایل دچار شده است که هیچ شباهتی با فرهنگ عفاف و حجاب و چادر اصیل ایرانی اسلامی ندارد و مغایر یا دستورات شارع مقدس است.

حجاب استایل،‌کلمه‌ای با تعبیری وارونه و در جهت منافع شخصی که هر لحظه این تعبیر در مکان و موقعیت‌های مختلف تغییر می‌کند، مثلا در یک سری موقعیت‌ها معتقد به چادر و حجاب فاطمی و در موقعیتی دیگر تنها به استفاده از توربانی کوچک آن هم بر روی قسمت اندکی از سر اکتفا می‌کنند. حجاب استایل مخصوص قشر مذهبی جامعه نیست.

حجاب یک حکم الهی است با حد و حدود کاملا واضح و مشخص گرچه ما شاهد حجاب استایل‌هایی هستیم که بعضاً به درجه‌ی شرع هم رسیده‌اند و این حد و حدود را به دلخواه تغییر می‌دهند،حجابی که این افراد به اصطلاح حجاب استایل خود را مبلغ آن می‌دانند و بر آن مفتخرند حجابی است همراه با خودنمایی که نقطه‌ی مقابل حجاب شرع مقدس است. حجاب صرفاً یک دستور برای پوشش نیست.

حجاب مجموعه‌ای از رفتارهای عفیفانه است. حجاب به معنای دوری از خودنمایی‌های باطل است و هدف آن دیده شدن شخصیت خانم در اجتماع است و این پوشش به هیچ عنوان در زمره عفاف و حجاب محسوب نشده و عملا بد پوشی به حساب می آید.

آسیب فرهنگی این ناهنچاری پوشش که متاسفانه عمر آن کمتر از ۱۰ سال می باشد باعث نابودی موضوع فرهنگی حجاب شده است و این دسته از افراد بدون درک مفهوم فرهنگ عفاف و حجاب صرفا به جهت کسب درآمد و منافع اقتصادی وارد این فضای فرهنگی شده اند که اگر سازمان های مرتبط برخورد قاطعانه ای با این نابهنچاری نداشته باشند، به زودی شاهد اضمحلال فرهنگ عفاف و حجاب خواهیم بود.

حجاب یک حکم الهی است و حد و حدود مشخصی دارد و این افراد تعریف جدیدی از حجاب را ارائه کرده‌اند و بعضاً لباس‌هایی به غایت تنگ،‌کوتاه و کاملاً بدن‌نما را به عنوان حجاب زیبا تبلیغ می‌کنند،این تناقض در همین جا تمام نمی‌شود؛ نکته‌ای که دراینجا حائز اهمیت است تمایز میان شیک‌پوشی با جلوه‌گری در جامعه است. پوشیدن لباس‌هایی با رنگ شاد و زیبا هیچ مشکلی ندارد مشکل از جایی نشات می‌گیرد که این پوشش همراه با الگوپذیری از عشوه‌گری و ژست بازیگرهای هالیوود می‌شود و حتی لحن صحبت کردن را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.

متاسفانه این افراد با توهم خوش پوشی‌ زنان محجبه و دستآویز کردن فرهنگ پوشش اسلامی در این چند سال  مدعی تاثیرهای مثبت بر پوشش بانوان شده اند و خودشان معتقد هستند و به آن افتخار می‌کنند که امروزه دیگر زنان محجبه جوراب‌ها را لنگه به لنگه نمی‌پوشند یا روسری را به جای بستن به دور کمر بر روی سر می‌گذارند و قسمت عمده‌ای از مشکلات خانم‌های محجبه را حل کرده‌اند.

گویی خانم‌های محجبه فقط دغدغه‌ی ست کردن لباس‌ یا مدل بستن روسری‌شان را دارند و عملا به قشر بانوان محجبه و فرهنگ عفاف و حجاب با این تعبیر توهین کرده و زنان محجبه را عاری از پاکیزگی می‌دانند و باید گفت که از مشخصه های بزرگ در دین مبین اسلام پاکیزگی و پاکی ظاهر و باطن است که این افراد با سودای تجارت ملعبه دست خود ساخته اند.

در صورتی که حجاب یک پختگی درونی و جدال با میلِ سرکشِ خودنمایی و چیره شدن بر آن است که در مرحله‌ی آخر، این خودساختگی درونی بر ظاهر فرد اثر می‌گذارد و محجبه می‌شود که در این صورت به علت تحول درونی که در فرد رخ می‌دهد حجاب ارزشمند می‌شود.

تبرج و خودنمایی شدید را با عنوان “شیک پوشی حق بانوان محجبه است” توجیه می‌کنند و حتی اگر کسی از حد و حدود‌های الهی برایشان صحبت کند در فرهنگ عامیانه خود؛او را متهم به بوی قرمه سبزی دادن می‌کنند و تمام مشکلات کشور را اعم از اقتصادی و سیاسی به او نسبت می‌دهند و او را عامل روی برگرداندنی دختران از حجاب می‌دانند و خود را مبلغ حجاب و ارزش‌ها می دانند و اگر از اصل فرهنگ عفاف و حجاب از آنان سوال شود به جرات می توان گفت که هیچ پشتوانه علمی و فرهنگی در این تولیدکنندگان مشاهده نخواهد شد.

امروز هم دشمنان قسم‌خورده فرهنگ ایران اسلامی با استفاده از ابزارهای متعدد و پیشرفته و در عرصه‌های مختلف و متنوع فرهنگی  و هنری و تطمیع برخی سلبریتی‌های خائن به فرهنگ ناب ایرانی اسلامی این مرز و بوم و بهره‌مندی فزاینده از شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی در عرصه جنگ‌ نرم و تهاجم سازمان‌یافته فرهنگی، با ترویج فرهنگ اباحه‌گری و تساهل و تسامح و مبارزه با گوهر ناب حیا و عفاف و حجاب به شدت در حال مبارزه شبانه‌روزی علیه مبانی معرفتی و اخلاقی و کرامت انسانی در جامعه هستند.

متاسفانه شاهد مزون‌های حجابی هستیم که در جهت پیشروی با مد، زرق و برق زیادی به لباس‌ها و چادر‌ها اضافه می‌کنند و به تجمل‌گرایی و ظاهرگرایی دامن می‌زنند‌ و چه اندازه عدم تبرج و خودنمایی در طرح‌های آنان رعایت شده‌ است و چرا باید محصولی تولید شود که با سادگی  فر هنگ حجاب در تضاد است.

گفتمان فرهنگ عفاف و حجاب بر سر خوب یا بد بودن حجاب نیست، صحبت از یک بوم و دو هوایی افراد در جهت بیشتر دیده شدن و درآمد بیشتر است‌،‌ تغییر ارزش‌های جامعه و تبدیل آن به بی ارزشی و نابودی حجاب عفیفانه است؛عدم ثبات و تببین آیین نامه‌ای مشخص باعث ایجاد رفتار سلیقه‌ای در موضوع عفاف و حجاب، بدحجابی مزمن در جامعه شده‌اند و مبلغ حجاب نمایشی و کشف حجاب تدریجی در جامعه، فضای مجازی علی‌الخصوص نسل جوان شده‌اند.

مافیای ضد دینی عفاف و حجاب و چادر چون بختکی در سیطره فرهنگی کشور رخنه کرده است و وظیفه کارگروه مد و لباس کشور‌، نهادهای امنیتی و قضایی برای ساماندهی و حذف صفحات مجازی و عدم حضور این افراد در جشنواره ملی را می‌طلبد تا این کم کاری ها راهی برای مقابله با این تاجران فرهنگی عفاف و حجاب  باشد.

جامعه امروزی شاهد‌ کشف حجاب از نوع حجاب بوده و اگر این ‌تولیدات‌ از رسته‌ی عفاف و حجاب‌،چادر و فرهنگ پوشش اصیل ایرانی‌اسلامی خارج نشود و در زمزه تولیدات ممیز دار قرار نیگیرد شاهد بی حجابی مزمن خواهیم بود که هزینه‌های  جبران ناپذیر و سرباری برای متولیان امر عفاف و حجاب را درپی خواهد داشت.

به گزارش لباس پارسی