لباس‌های پیپاچارا از مواد بازیافتی، از جمله در بطری‌های آب، ظروف غذا، و چنگال‌ها و قاشق‌های ‏پلاستیکی ساخته شده‌ است؛

هسته اصلی این پروژه ساخت‌وساز پیرامون طبیعت و همراه با طبیعت بوده است؛

وجود هزاران طرح تازه، بازار پوشاک را سودآور می‌کند. اما اینها هزینه زیست‌محیطی سنگینی دارد، هر ساله ۹۲ میلیون تن پارچه دور ریخته می شود و ۹۳ میلیارد متر مکعب آب مصرف می گردد که برای تأمین نیاز ۵ میلیون نفر کافی است؛

بیوتکنولوژی نساجی به منظور بهبود الیاف طبیعی یا تولید الیاف جدید با پلیمرهای زیست تخریب پذیر جدید، از میکروارگانیسم ها، گیاهان و تصفیه فاضلاب نساجی استفاده می نماید؛

سبزشویی یا “Greenwashing” یک روش برای سازگاری با محیط‌ زیست و نشان دادن محصولات مد پایدار و سازگاری با محیط‌ زیست است؛